RAFAŁ BAUER

Przeszedłem samotnie Islandię, góry Kaledońskie, Grampiany, góry Kambryjskie i Pennińskie, a także Abisko i Sarek National Park w Laponii. W 2017 roku ustanowiłem rekord szybkości przejścia Cape Wrath Trail. Autor bloga iotochodzi.com. Moim celem na najbliższy czas jest przejście wszystkich krajów skandynawskich i eksploracja szkockich masywów.

W podróżach szukam samotności, inspiracji i ekstremum. To dziwne połączenie, ale samotne marsze wysiłkowe dają mi szansę na realizację tych celów. Skandynawia eksplorowana samotnie skłania do przemyśleń, o jakie nie pokusiłbym się na co dzień, inspiruje swoją dzikością i naturalnością. W takich warunkach bardzo łatwo o pokusę ekstremalnych wyczynów, czemu z łatwością ulegam.

MAREK CHMIELARSKI

Członek Klubu Wysokogórskiego w Katowicach. Wszedł na Gasherbrum II, Broad Peak i Ama Dablam. Za udział w akcji ratowania Tajwańczyka na wysokości 7300m podczas wyprawy na Broad Peak otrzymał Dyplom Fair Play PKOl. Wspinał się w rejonach górskich i skalnych m.in. Afryki, Australii, Nowej Zelandii, Ameryki Północnej.Uczestnik zimowej wyprawy na K2. Na co dzień instruktor i pracownik wysokościowy

LESZEK CICHY

Wspinam się od ponad 40 lat. Przez ten czas nie było sezonu, w którym nie byłbym w górach. Znajduję tam spokój, dystans, wspominam i planuję.Dokonałem pierwszego wejścia na Shispare, wytyczyłem nowe drogi na Gasherbrum II, Kangchenjunga, Aconcagua, byłem też pierwszym Polakiem, który zdobył Koronę Ziemi. W 1980 wraz z Krzysztofem Wielickim zdobyłem Mount Everest zimą. Było to nie tylko pierwsze zimowe wejście na ten szczyt, ale również pierwsze zimowe wejście na ośmiotysięcznik, które zapoczątkowało epokę himalaizmu zimowego.

Jestem jednym z pomysłodawców i koordynatorów projektu Polskie Himalaje 2018. Planuję udział w kolejnej zimowej wyprawie na K2. Będzie to mój drugi atak na ten szczyt zimą oraz piąty w ogóle. Chcę również powtórzyć wejście na Mount Everest po czterdziestu latach, tym razem jesienią drogą od Tybetu.

AGNIESZKA KORPAL

Górskie powietrze dodaje mi sił. Wierzę, że nie ma rzeczy niemożliwych, trzeba tylko bardzo chcieć i ciężko pracować. Lubię odkrywać nowe miejsca, najlepiej te dzikie i odludne.

Jako nastolatka zaczęłam trenować triathlon, później było już tylko dalej, dłużej, szybciej. Wystartowałam w kilkudziesięciu rajdach przygodowych trwających dłużej niż 20 godzin. Startuję w górskich ultramaratonach – biegach na dystansach 50-120 km. Zdobyłam Rowerową Koronę Gór Polski przejeżdżając samotnie 1750 km, w 15 dni i 15 godzin jako pierwsza osoba w Polsce, za co otrzymałam wyróżnienie na KOLOSACH w kategorii Wyczyn Roku. W 2013 roku udało mi się pobić biegowy rekord Korony Gór Polski. Realizowałam różne, długodystansowe biegowe pomysły w Alpach i górach Korsyki. Odwiedziłam kilkadziesiąt krajów.

ADAM LATUSEK

Lubię każdy rodzaj wspinania, od bulderingu po wspinanie lodowe. Oczywiście dostrzegam różnicę między Patagonią a Tatrami i Adamowem a Fontainebleau ale z reguły ważniejsi są dla mnie ludzie, przygoda i kawa

Góry są dla mnie miejscem w którym warto być, staram się to robić kiedy tylko mogę. Nigdy nie była to dla mnie kwestia celu samego w sobie, wyzwania czy ambicji. Jak z oddychaniem - nie zastanawiam się nad tym, po prostu to robię.

ANDRZEJ MELLER

Z wykształcenia jestem antropologiem kultury, z zawodu reporterem, z pasji podróżnikiem. Od 17 roku życia w drodze. W podróżach szukam kontaktu z zapierającą dech w piersiach przyrodą oraz kontaktu z człowiekiem, z ludźmi innymi niż ci, których spotykam na co dzień w domu. Do podróży motywuje mnie chęć poznania, pragnienie zdobycia nowej wiedzy.

Swoje wędrówki rozpocząłem od Syberii i rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Kilkukrotnie jeździłem do Indii lądem. Przez lata pisałem reportaże i pracowałem jako korespondent wojenny na Kaukazie, w Indiach, Iranie, Afganistanie, Sri Lance, Azji Południowo Wschodniej i arabskiej wiośnie w Afryce Północnej. Ostatnio mieszkałem trzy lata z żoną w Wietnamie. W 2016 roku wyszła moja najnowsza książka pt. „Czołem, nie hien”, która stała się bestsellerem. W tym roku wybieram się po raz kolejny lądem do Indii, tym razem camperem.

KAROLINA OŚKA

Moim sposobem odkrywania świata, ludzi i siebie jest wspinanie. W górach z jednej strony szukam oczywiście wyzwań, a z drugiej tego, czego trudno doświadczyć żyjąc w mieście i wspinając się tylko w skałkach - dystansu do świata - jego mechanizmów i problemów, uczucia wolności i bliskości natury. Poza tym lubię się porządnie zmęczyć.

Zaczynałam od wspinania sportowego. Wraz z osiąganiem poziomu VI.6+ RP i 8a OS narastała we mnie chęć spróbowania czegoś bardziej złożonego, czegoś co wyrwie mnie z rutyny, pojawiającej się podczas pracy nad trudnymi projektami. Stąd pomysł by przenieść swoje umiejętności na duże ściany. Zaczęło się w Tatrach. Przejście Filara Kantabryjskiego (8a+ 500m) na Naranjo de Bulnes w Hiszpanii rozbudziło we mnie głód wielkich ścian. Rok później w Yosemite przeszłam Final Frontier (5.13b, xx m) oraz Freeridera. Klasyczne pokonanie Freeridera na El Capitanie jest dla mnie największym jak do tej pory osiągnięciem wspinaczkowym.

WOJTEK PEŁKA

Moją największą pasją jest wspinanie w skałach. Uwielbiam klimat panujący w każdym wspinaczkowym sektorze. W skałach zapominam o całym świecie, koncentrując się na drodze i rozmowach ze znajomymi. To właśnie unikalne doświadczenia i wyjątkowe wspomnienia przywożone z kolejnego wyjazdu są tym, co mnie napędza do pracy i kolejnych treningów.

Przygodę ze wspinaczką zacząłem w wieku 8 lat. Regularne zajęcia pozalekcyjne szybko stały się moją ulubioną formą spędzania wolnego czasu. Z czasem przerodziły się w pasję. W kategorii juniorów byłem mistrzem polski trzy razy z rzędu i stawałem na podium większości zawodów pucharowych. W zeszłym roku zostałem również Mistrzem polski seniorów w konkurencji prowadzenie.

KUBA RADZIEJOWSKI

Lubię być w górach i już nie szukam odpowiedzi na pytanie dlaczego. Kiedyś liczyło się przełamywanie wewnętrznych ograniczeń i szukanie wyzwań, później ważne stały się relacje z innymi. Teraz - mimo, że cały czas szukam dni w górach wyłącznie dla siebie - jestem Międzynarodowym Przewodnikiem IVBV/UIAGM/IFMGA i czerpię sporą przyjemność z wprowadzania w góry innych.

Bez względu na to, czy prowadzę ludzi na szczyt, wspinam się w tatrzańskiej dupotłuczni, biegam, czy po prostu śpię pod rozgwieżdżonym niebem - czuję, że jestem u siebie. Mam swoje miejsce na ziemi.

KUBA RYBICKI

W podróżach szukam prawdy, dobra i piękna Z wykształcenia jestem wschodoznawca i socjologiem – co stale każe mi pchać się na Wschód, który kocham szczerze, ale nie wiem, czy ze wzajemnością. Z pasji i zawodu jestem fotografem. Zostałem laureatem światowych nagród fotograficznych, m.in Travel Photographer of The Year. Współpracuję z magazynami i portalami podróżniczymi. Piszę książki o podróżach.

Zdarzyło mi się być w miejscach, gdzie dotarło bardzo niewielu ludzi, lub nikt, jak w przypadku zdobywania niezdobytych gór. Wtedy motywacją jest chęć przesunięcia odrobinę dalej granic naszego poznania. W 2016 roku podjąłem próbę zdobycia drugiego najwyższego niezdobytego szczytu świata Labuche Kang III (7250 m. n.p.m.). Rowerem przejechałem w zimie jezioro Bajkał i Grenlandię. W zwykłych wyprawach jestem ciekaw ludzi, jak żyją, co robią i co nas łączy, a co dzieli.

MARCIN WERNIK

Zawsze staram się stawiać sobie ambitne cele i próbować je realizować. Góry to dla mnie wolność i wyciszenie. Kiedy tylko stawiam swoje pierwsze kroki na szlaku prowadzącym w góry wszystkie moje problemy odchodzą w niebyt. Jest tylko tu i teraz. Marzę o rzeczach pozornie nieosiągalnych dla mnie i pragnienie realizacji marzeń jest dla mnie największym motywatorem do podjęcia działania.

Wspinam się od ćwierćwiecza, głównie w górach, zarówno latem jak i zimą. Tatry, Alpy, Patagonia, Karakorum, Alaska. W Patagonii mam na swoim koncie m.in. Cerro Torre i Fitz Roy'a. W Karakorum zdobyłem dziewiczy wierzchołek o wysokości 5809 mnpm i wytyczyłem nową drogę do grani na wysokości 6010 m n.p.m. na innym niezdobytym szczycie Poza wspinaniem realizuję się także w innych sportach. Jestem pomysłodawcą ultra triathlonu HardaSuka uważanego za jeden z najtrudniejszych na świecie.